ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΜΕ 20€ ΕΞΟΔΑ ΑΠΑΞ

Με μια απλή κίνηση μπορείς να εξοικονομήσεις τόνους πετρέλαιο.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ τη χρήση άλλων καύσιμων πλην αυτών που ...επιτρέπουν οι πολιτικοί με τις αποφάσεις τους (τους νόμους). Δηλαδή πετρέλαιο, ξύλο και φυσικό αέριο).

Η λύση είναι απλή και δουλεύει ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ. Τι εννοούμε; Το κάναμε και δουλεύει. Δεν το διαβάσαμε κάπου και το μεταφράζουμε με τίτλους "σοκ! ο τρόπος να κάνετε οικονομία στο πετρέλαιο και που όλοι σας τον κρύβουν" και τέτοιες μαλ....κίες που γράφουν τα 99 στα 100 sites.

Σε προηγούμενο άρθρο (http://www.xtra.gr/artro.php?id=262) σας είχαμε πει για το ότι ο καυστήρας σας μπορεί να κάψει λάδι. Χρησιμοποιημένο λάδι που τα νοικοκυριά το πετάνε. Βέβαια το λάδι είναι πιο ακριβό από το πετρέλαιο, οπότε δεν συμφέρει να αγοράσετε φρέσκο σπορέλαιο και να το κάψετε. Αν έχετε φίλο με εστιατόριο, όμως ...είσαι πασάς. Αν κάνετε ανθυγιεινή ζωή και τηγανίζετε συχνά, απλά περνάτε από ένα σουρωτήρι χειρός το τηγανέλαιο και αντί να το πετάξετε, το ρίχνετε στη δεξαμενή καυσίμου.

Σήμερα θα μιλήσουμε για την παροχή καθαρού Υδρογόνου και Οξυγόνου στον καυστήρα για την αύξηση της θερμαντικής απόδοσης και για τελειότερη καύση.

Αυτός ο κόκκινος δεξιά είναι ένας καυστήρας.

Από την κάτω πλευρά παίρνει το πετρέλαιο και από την αριστερή πλευρά έχει έναν "ανεμιστήρα" (φτέρη) που ρουφάει αέρα.

Στο κέντρο έχει 2 ακροφύσια που παράγουν σπινθήρα και από τη φυσούνα βγάζει μια μεγάλη φωτιά.

Ο σπινθήρας αναφλέγει το καύσιμο το οποίο μαζί με τον απαραίτητο αέρα παράγει τη φωτιά.

Τι κάνουμε εμείς; Υδρολύουμε μια ΜΙΚΡΗ ποσότητα νερού και τροφοδοτούμε τον καυστήρα με τη ΜΙΚΡΗ (αλλά ισχυρή) παραγόμενη ποσότητα Οξυγόνου και Υδρογόνου.

Το Οξυγόνο παρέχει καλύτερη καύση στο καύσιμο (πετρέλαιο) και το Υδρογόνο παράγει και αυτό καύση (είναι καύσιμο) και μάλιστα μεγαλύτερης θερμοκρασίας από ό,τι το πετρέλαιο.

Γιατί παράγουμε (και μάλιστα τονίζουμε) ΜΙΚΡΗ ποσότητα αερίου  και όχι μεγάλη;

Επειδή το Υδρογόνο είναι μεν εύφλεκτο αλλά και εκρηκτικό. Αυτό έχει και τα καλά του έχει και τα κακά του.

Το καλό είναι ότι είναι καύσιμο (καίγεται) και επιπλέον αυξάνει την πίεση στο θάλαμο καύσης, άρα αυξάνει και τη θερμότητα. Το κακό είναι ότι δεν θέλουμε και πάρα πολύ για να ΜΗΝ γίνει καμιά έκρηξη και τρέχουμε και δεν φτάνουμε μετά. Το σύστημα που αναλύουμε εδώ (δεν προτείνουμε τίποτα - ο καθένας κάνει ό,τι θέλει με δική του ευθύνη) είναι απολύτως ασφαλές για νοήμονα άτομα. Γι αυτό την υδρόλυση την κάνουμε σε 1 με 2 λίτρα νερό, όχι παρά πάνω.

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ

Ο μηχανισμός υδρόλυσης πρέπει να λειτουργεί ΜΟΝΟ όταν λειτουργεί και ο καυστήρας. Παρατηρήσατε τα κεφαλαία στο "ΜΟΝΟ", έτσι; Δεν παίρνουμε ρεύμα από τον πίνακα του καλοριφέρ.

Αυτό είναι ανοικτό για να δίνει ρεύμα στον κυκλοφορητή, στον καυστήρα, στους μετρητές  και στους θερμοστάτες του συστήματος.

Ο καυστήρας όμως δεν λειτουργεί συνέχεια. Μόνο όταν πέσει η θερμοκρασία του νερού. Οπότε ανάβει και το ζεσταίνει, καίει το καύσιμο δηλαδή. Έχει ρεύμα μόνο όταν γίνεται καύση.

Από εκεί πρέπει να πάρουμε ρεύμα. Από το καλώδιο του καυστήρα. 

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ ΠΑΡΩ ΡΕΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ;

Αν είσαι τόσο ηλίθιος/α τότε θα παράγεται διαρκώς υδρογόνο και οξυγόνο το οποίο θα γεμίσει τον συνήθως ΜΙΚΡΟ ΧΩΡΟ που βρίσκεται ο καυστήρας και στο επόμενο άναμμα θα γίνει μια ωραία έκρηξη που θα τη ζήλευε και το Holywood. Αν μάλιστα είναι στον ίδιο χώρο και η δεξαμενή καυσίμου και είναι και πλαστική, τότε τύφλα να έχουν οι έξυπνες βόμβες των αμερικάνων.

Εσύ αποφασίζεις το πως θέλεις να πεθάνεις και να κατεδαφίσεις το σπίτι σου.

Πίσω στο θέμα μας όμως. Το ρεύμα είπαμε πως το πέρνουμε από τα καλώδια που παίρνει ρεύμα ο καυστήρας. Πώς; Με έναν κλέφτη ρεύματος. Τι είναι αυτό; Κάτι σαν το κόκκινο που βλέπετε δεξιά. Πηγαίνετε σε ένα κατάστημα με ηλεκτρικά και το ζητάτε. Είναι ένα πλαστικό που έχει ένα κλιπ που το "φερμάρετε" στο καλώδιο από το οποίο θέλετε να πάρετε ρεύμα. Μέσα το κλιπ έχει ένα "καρφί" το οποίο τρυπάει το καλώδιο και κάνει ένωση και παίρνει ρεύμα. Πάνω στον κλέφτη συνδέεται το καλώδιο που πηγαίνει στον μετασχηματιστή που θα κάνει την υδρόλυση. Χρειάζονται δύο κλέφτες, αφού το ρεύμα έχει δύο πόλους.

Η υδρόλυση γίνεται με 12V και 1A ή  2A (11 με 22 W περίπου). Μην κάνεται καμιά βλακεία και βάλετε εναλλασσόμενο ρεύμα. Όταν λέμε μετασχηματιστή μιλάμε για ένα κλασικό μαύρο κουτί σαν αυτό που δίνει ρεύμα στα ρούτερς.

ΥΔΡΟΛΥΣΗ είναι η διάσπαση των μορίων Υδρογόνου και Οξυγόνου από νερό με τη βοήθεια ρεύματος και ενός καταλύτη (αλάτι ή σόδα).

ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

Παίρνουμε ένα φθηνό ηλεκτρικό αντικουνουπικό σαν και αυτό που δείχνει η φωτογραφία. πιο πάνω. Έχω πολλά τέτοια καθώς τα αγοράζω από το J...BO και χαλάνε αμέσως μετά από λίγες ώρες χρήσης.

Το ξεβιδώνουμε και παίρνουμε την εσωτερική σπείρα.

Τη βάζουμε σε ένα μπουκάλι. Εγώ την έβαλα σε ένα μπουκάλι παλιό από νέφτι του 1 λίτρου που είχα πάρει παλιά για να βάψω τις ξύλινες πόρτες και να πλύνω τα πινέλα. Πώς Κόβουμε το μπουκάλι στο πάνω μέρος, βάζουμε τη σπείρα μέσα και ξανακολλάμε το πάνω μέρος με καλή κόλλα ή σιλικόνη. Η κόλλα πολυερουθάνης είναι η καλύτερη. Προσέχουμε ώστε να αφήσουμε απ έξω τα δύο καλώδια της σπείρας.

Με το κολητήρι κολλάμε τα καλώδια του μετασχηματιστή στους 2 ακροδέκτες της σπείρας. Εγώ το έχω πιάσει με κροκοδειλάκια. Δεν είναι ό,τι καλύτερο. Οι ενώσεις πρέπει να είναι σταθερές για να μη δημιουργείται ARC (σπινθήρας). Το σωστό είναι κόλημμα και μετά 2 βυσματάκια (αρσενικό / θηλυκό) για να μπορούμε να αποσπούμε το σύστημα για πλύσιμο και συντήρηση.

Ρίχνουμε νερό βρύσης και 1 κουτάλι της σούπας αλάτι ή σόδα.

Το σύστημα πρέπει να είναι αεροστεγές. Φυσάμε από το πώμα για να δούμε αν έχει κάποιο πρόβλημα η κόλληση του μπουκαλιού. Αν έχει βάζουμε σιλικόνη ή κόλλα.

Επάνω (στο καπάκι) κάνουμε μία τρύπα και περνάμε ένα σωλήνα (αυτούς τους διάφανους - βρήκα στο praktiker ή στα pets shops - για ενυδρεία) τον οποίο ασφάλισα πάλι με σιλικόνη.

Βιδώνουμε το καπάκι, συνδέουμε το ρεύμα στον μετασχηματιστή έτσι ώστε να ανοίγει ΜΟΝΟ όταν ανοίγει και ο καυστήρας και περνάμε τον σωλήνα στο σημείο της φτέρης (του ανεμιστήρα) που ρουφάει αέρα ο καυστήρας.

Τώρα ο αέρας που θα πέρνει ο καυστήρας σου θα περιέχει περισσότερο οξυγόνο (καλύτερη καύση) και περισσότερο καύσιμο (υδρογόνο).

Συγνώμη που το ξαναλέω αλλά ...είναι τόσοι οι κουτοί που προσπαθούν να κάνουν μαγκιές..... Προσέξτε. Δεν πρέπει να γίνεται η υδρόλυση διαρκώς. ΜΟΝΟ όταν ανοίγει ο καυστήρας, αλλιώς θα γεμίσει ο χώρος υδρογόνο και στην επόμενη σπίθα ΜΠΟΥΜ!

Θα κάνετε σημαντική οικονομία. Δεν θα διακινδυνεύσω να σας πω τις βλακείες που λένε οι άλλοι (90%, 80% και τέτοια). Υπάρχουν και απατεώνες που λένε ότι μπορείς να κάψεις ΜΟΝΟ αυτό το αέριο. ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ.

Αν είχες οικονομία 90% τότε από εκεί που με 1 τόνο πέρναγες ένα χρόνο, θα περνούσες τώρα 10 χρόνια. Αυτά είναι παπαριές.

Προσωπικά έχω για 3η χρονιά πετρέλαιο από τον 1 τόνο ενώ παλιά ήθελα 1,5 τόνο κάθε χρόνο. Όμως τα τελευταία 2 χρόνια ο χειμώνας ήταν ήπιος. Το υπολογίζω στο 40% συν πλην 10%. Πες 30%. Δεν είναι λίγο.

Δοκιμάστε το με μυαλό και με δική σας ευθύνη.

Α! Το νερό θέλει αλλαγή ανάλογα με τη χρήση.

Που και που, μια φορά στις 15, να το κοιτάτε. Θα γίνει καφέ κάποια στιγμή, είναι φυσιολογικό, μην φρικάρετε.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ τη χρήση άλλων καύσιμων πλην αυτόν που ...επιτρέπουν οι πολιτικοί με τις αποφάσεις τους (τους νόμους).

Δηλαδή πετρέλαιο, ξύλο και φυσικό αέριο.

Συνολικό κόστος γύρω στα 20 ευρώ (αντικουνουπικό, νέφτι, σωλήνας, μετασχηματιστής).

Εμένα δεν μου στοίχισε τίποτα επειδή το αντικουνουπικό το είχα (χαλασμένο ας είναι καλά το J...BO και το ότι δεν πετάω τίποτα), το άδειο μπουκάλι το είχα, τον σωλήνα τον πήρα από το Praktiker και ο μετασχηματιστής είναι από ένα παλιό άχρηστο ρούτερ).

Στις φωτογραφίες δεξιά βλέπετε τη δικιά μου κατασκευή.

Το μπουκάλι το έκοψα στο πάνω μέρος και το ξανακόλλησα με κόλλα σιλικόνης. Η κόλλα πολυουρεθάνης είναι καλύτερη, αλλά δεν είχα.

Τα σύρματα της σπείρας προεξέχουν και τα πιάνω με κροκοδειλάκια επειδή όταν αλλάζω νερό πρέπει να παίρνω το μπουκάλι, να το ξεπλένω μου και όχι να το αδειάζω στο πάτωμα σαν λέτσος. Αυτό, όπως είπα πιο πάνω, είναι λάθος και σίγουρα κάποια στιγμή θα μου κάψει τον μετασχηματιστή. Θέλει καλές ενώσεις (κολλήσεις) και βύσματα για να μπαίνει / βγαίνει.

Από ότι βλέπετε είναι μπουκάλι από White Spirit.

Στην εικόνα αριστερά βλέπετε τη σπείρα από το αντικουνουπικό βυθισμένη στο νερό. 

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από το στόμιο.

Και υπενθυμίζω: το αέριο που βγαίνει είναι εκρηκτικό. Το πετρέλαιο όχι (οι εκρήξεις που βλέπετε στις ταινίες είναι με βενζίνα - ούτε καν με δυναμίτη). Με την έκρηξη του υδρογόνου ανεβαίνει η συμπίεση μέσα στο θάλαμο αυξάνοντας έτσι τη θερμοκρασία!

ΝΑΙ, υπάρχει ο νόμος της διατήρησης της ενέργειας. Δηλαδή σε ένα σύστημα δεν μπορούμε να βγάζουμε περισσότερη ενέργεια από όση βάζουμε. Για την ακρίβεια ούτε ίση δεν μπορούμε να βγάλουμε. Οπότε αν βάζουμε 12W ενέργεια τότε προσθέτουμε 0,012KWh στο σύστημα. Δηλαδή τίποτα. Το σύστημα αυτό, όμως, δεν έχει μόνο την ηλεκτρική ενέργεια που βάζουμε από τον μετασχηματιστή. Υπάρχει και η ενέργεια που παράγεται από τη χημική ένωση.

Για παράδειγμα με τα 12W μπορούμε να παράξουμε μια πολύ ωραία έκρηξη (ή προώθηση του μπουκαλιού σαν πύραυλο) που με ένα ηλεκτρικό μοτεράκι των 12W δεν θα μπορούσαμε να παράγουμε.

Το ίδιο γίνεται και με το αυτοκίνητο. Με μια μπαταρία των 55ΑΗ κάνουμε να κινείται 1 τόνος αυτοκίνητο με ταχύτητα 150 χλμ/ώρα. Μα βάζουμε τόση λίγη ενέργεια! Εμ, δεν είναι μόνο η μπαταρία. Είναι και η ενέργεια που παράγεται από την καύση (έκρηξη στο μπιστόνι) του καυσίμου που μετατρέπεται σε μηχανική.